به گزارش مشرق،کانال تلگرامی ایرانیان استرالیا، با انتشار مطلبی درباره وضعیت اقتصادی استرالیا نوشت:

استرالیا باید خود را برای سوگواری مرگ طبقه‌ متوسط آماده کند؛ زیرا این کشور که زمانی به سرزمین فرصت‌ها و زادگاه «شانس عادلانه» معروف بود؛ اکنون در حال تبدیل شدن به کشوری است که تنها راه پیشرفت در آن، داشتن والدین ثروتمند است.

این هشدار اقتصاددانان، کارشناسان سرمایه‌گذاری و سازمان‌های خدمات اجتماعی است که نگران آسیب‌های جبران‌ناپذیر ناشی از بحران‌های مالی برای استرالیا هستند.

لایت ون اونسلن، اقتصاددان ارشد و هم‌بنیان‌گذار MacroBusiness معتقد است که طبقه متوسط استرالیا در حال مرگ است.

او که راهی برای خروج از این وضعیت متصور نیست، می‌گوید: علت اصلی این وضعیت به طور مشخص بازار مسکن است.

ون‌ اونسلن می‌افزاید: قیمت‌ها چه برای خرید و چه برای اجاره مسکن بسیار بالا رفته و عمدتا کسانی می‌توانند خانه بخرند که ثروتی از والدین به آنها رسیده باشد.

وی می‌گوید: این مساله وجود ثروت نسلی را در جامعه استرالیا تثبیت کرده و نابرابری را به شدت افزایش می‌دهد.

به گفته این اقتصاددان، روزهایی که افراد می‌توانستند با پشتکار و سختکوشی برای خودشان فرصت ایجاد کنند، دارد جلوی چشمان ما به تاریخ می‌پیوندد.

ون اونسلن معتقد است که نظام طبقاتی «زمین‌داران اشرافی» در مقابل توده‌های مردم در حال شکل‌گیری است.

وی می‌گوید: این وضعیت بسیار ناعادلانه و پرهزینه است و در بلندمدت می‌تواند عواقب ویرانگری داشته باشد.

این اقتصاددان توضیح می‌دهد: سیستم بازنشستگی استرالیا اساساً بر اساس مالکیت خانه بنا شده و اگر تا زمان بازنشستگی صاحب خانه باشید، اوضاع‌تان خوب خواهد بود. با چنین سیستمی، آینده برای افرادی که خانه ندارند، تیره و تار خواهد بود.

وی همچنین تاکید می‌کند که تورم سال‌های اخیر باعث افزایش هزینه کالا و خدمات شده و فشار شدیدی بر بودجه خانوار وارد کرده است. علاوه بر آن، میانگین مالیات نیز در دو سال گذشته به شدت بالا رفته و مردم بخش عمده‌ای از درآمد قابل تصرف خود را از دست داده‌اند.

شکل‌گیری طبقه کارگر فقیر

به گفته گروه‌های خدمات اجتماعی، استرالیا به وضعیتی دچار شده که دیگر داشتن یک شغل تمام وقت، فرد را در برابر مشکلات مالی و حتی فقر محافظت نمی‌کند.

انجمن سنت وینسنت دو پل سال گذشته افزایش ۴۰ درصدی درخواست کمک از سوی استرالیایی‌ها را شاهد بوده است.

سخنگوی این انجمن می‌گوید: بسیاری از این افراد جزو گروهی هستند که ما آنها را دارای امنیت در کیفیت زندگی در نظر می‌گیریم.

وی می‌افزاید: شاهد درخواست کمک از سوی افرادی هستیم که کار تمام وقت دارند و حتی خانواده‌هایی با دو حقوق هستند که به دلیل فشارهای مالی به اعضای ما برای کمک رو می‌آورند.

وی می‌گوید: داشتن سقفی بالای سر خانواده، تغذیه فرزندان یا پرداخت هزینه‌های ضروری چیزی نیست که بشود در آن صرفه‌جویی کرد. خانواده‌هایی به ما مراجعه می‌کنند که خواستار کمک در پرداخت اجاره خانه یا تامین هزینه‌های ضروری هستند.

سخنگوی بخش ‌نیوساوت‌ولز این گروه، افزایش تقاضا از سوی افراد شاغل با درآمد ثابت را کاملاً نگران‌کننده می‌داند و می‌افزاید: به طور سنتی، پدیده «کارگران فقیر» مفهومی آمریکایی شناخته می‌شد؛ اما این روند دارد به خانه‌های ما در استرالیا کشیده می‌شود.

بنا به گزارش این سازمان خیریه، خانواده ۷۶۱ هزار کودک در استرالیا با مشکل کمبود غذای کافی و مشکل در پرداخت هزینه‌های ضروری دست و پنجه نرم می‌کنند.

بریانا کیسی، مدیر اجرایی فودبانک استرالیا، در سرمقاله‌ای انتقادی برای گاردین، نوشته است: ما در یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان زندگی می‌کنیم و آنقدر غذا تولید می‌کنیم که می‌توانیم سه برابر جمعیت کشور را سیر کنیم. با این حال، هر روز در استرالیا، بیش از نیم میلیون خانوار برای گذاشتن غذا روی میز مشکل دارند. اینها افرادی هستند که ممکن است در محل کار یا ایستگاه اتوبوس روبه‌روی شما بنشینند، یا در انتظار خروج فرزندشان از مدرسه باشند. اینها همسایه‌های شما هستند.

وی می‌افزاید: این افراد، روزها را سر می‌کنند تا زمان گرفتن حقوق برسد و دعا می‌کنند که با افزایش نرخ بهره یا اجاره‌بها، دنیا روی سرشان خراب نشود.

مرگ رویای استرالیایی

والش می‌گوید: «رویای بزرگ استرالیایی» یا همان خانه‌دار شدن، برای بسیاری از جوانان به یک آرزو و خیال تبدیل شده است.

در سال ۱۹۷۱ میلادی، ۶۴ درصد از افراد ۳۰ تا ۳۴ ساله صاحب خانه‌ای بودند که در آن زندگی می‌کردند، اما طبق آخرین سرشماری در سال ۲۰۲۱، این تعداد به ۵۰ درصد کاهش یافته است.

چهل سال پیش، ۵۰ درصد از افراد ۲۵ تا ۲۹ ساله صاحبخانه بودند، در حالی که اکنون تنها ۳۶ درصد از همین گروه سنی موفق به جهش از مستأجر به خریدار شده‌اند.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.